Zawsze niech będzie słońce!

Po ostatnim spotkaniu wzrósł nasz apetyt na działania związane ze sztuką ziemi. 

Wiosenna pogoda, duże dawki słońca zachęciły nas do aktywności na świeżym powietrzu. 

Jak się okazuje, przy pracy może być bardzo wesoło. 

Tym bardziej, że była tylko jedna łopata i dwie pary grabi. 

Szczęśliwy był ten, kto mógł nimi pracować. 

Bardzo proszę: tak przygotowuje się ziemię do siewu.

Co za płotem... to też nasze!

Praca aż wrrrrrrre...

Ostatnie przygotowania...

Siejemy ...

otulamy ...

przyklepujemy ...

wygładzamy ...

okrywamy ziemią ...

z powagą ...

skupieniem ...

... i nadzieją.

Chcieliśmy zaczarować nasze boisko szkolne. Dlatego wysialiśmy niemałą porcję słoneczników, które będą towarzyszyły nam na przerwach do końca tego roku szkolnego. 

Mamy też nadzieję, że zobaczymy je w pełnej krasie we wrześniu. 

W rytmie piosenki "Zawsze niech będzie słońce" życzymy sobie i Wam by ono nigdy nie gasło (także w nas). 

Zejdź na ziemię!

Ziemia z urodzajnych pól, obumierające szczątki roślin i zwierząt, woda z naszego jeziora w Stobnie, deszcz. Także żywe rośliny i zwierzęta. Całe to bogactwo, które mamy w zasięgu ręki będzie tworzyć swój autoportret. My z kolei będziemy cierpliwie czekać, aż każde miejsce pozostawi swój ślad na białych arkuszach papieru. Natura przecież także oferuje swoją bogatą paletę barw, różnorodne kształty, faktury.

Ruszamy więc po to znane i nieznane...

Tak blisko ze szkoły nad nasze piękne jezioro.

 

Podglądam: Dominika, Julka, Dominika i Magdalenka.

Doszła do nich Kinga.

Może tutaj?

Weronika, Kinga, Karolina i Amelia.

Karolina, Weronika i Amelia.

Paweł wpadł na jakiś pomysł...
Agata i Dominika skupione...

Robert podgląda działania koleżanek.

Ruszyli: Robert, dwie Dominiki, Paweł, Julka.

Magdalenka woli poszukać inne miejsce.

Wiele zakamarków, jeszcze więcej możliwości.

A kuku!

Dominika bada wytrzymałość kartki.

Szaro, buro, a jednak...

Karolina, Weronika, Paweł i ...

Każde miejsce jest dobre.

Weronice nie przeszkadza zimna woda i zawiesina z zeszłorocznych liści.

Jak widać Paweł również nie ma z tym problemu.

Krótka narada Pawła i Roberta.

Zamyśleni: Kinga, Dominika, Julka i Paweł.

Robert jest chyba zadowolony z wyboru miejsca.

To chyba moja kartka... ktoś tam dłubie patyczkiem? 

Julka upewnia się... hmmm...

Chyba już wszystko jasne dla Julki, Pawła i Roberta.

Dominika sprawdza różne obszary: tutaj wodne.

Zamaskowana koleżanka, wraca ostatnia.

To nie wszyscy...

To prawie cała grupa. Prawie bo nie widać pani Hani, która robiła te wszystkie fajne zdjęcia.

Dziękujemy pani Haniu! 

Do zobaczenia już za tydzień!

Masek ciąg dalszy

 Maski są już gotowe.

Teraz przyszła kolej na zaprezentowanie ich przed nami w taki sposób, aby oddać ich charakter za pomocą pozy, gestów, mimiki, rekwizytów.

Przypominało to piękny teatr. 

Było dużo zabawy.

 Julka prezentująca swoje maski.

Charakter maski i gest to jedność.

Dominika w dwóch odsłonach. 

Wykorzystała rekwizyty, aby wzmocnić przekaz.

Tak, tak, to poszukująca Karolina.

A kto się tak ukrył za swoimi maskami?

Agata?

W wersji negatywnej atakuje Julkę!

Aż trzy dziewczyny schowane za maskami pozytywnymi.

Zgaduję: Kinga, Dominika i Dominika?

To są te same osoby, ale w wersji negatywnej. 

Nasza najmłodsza uczestniczka Magda, bardzo przekonywująca. 

Paulina i Weronika preferują bardziej dynamiczne pozy.

Bardzo sympatycznie i pozytywnie, prawda?

To już zupełnie inny charakter: Weroniki, Karoliny i Amelii.

Temat z "maskami" był jak widać ciekawy. 

Wyzwolił wiele pomysłów na interesujące rozwiązania plastyczne.